Μικρές Δεξαμενές Μελάνης – Georgi Gospodinov, «Χρονοκαταφύγιο»

Ο Βούλγαρος συγγραφέας Γκεόργκι Γκοσποντίνοφ παρατηρεί την επιθυμία για αποφυγή της πραγματικότητας και την αδυναμία διαχείρισης του παρόντος που χαρακτηρίζει τον σύγχρονο άνθρωπο.

Στην ιστορία του πραγματοποιείται μια επέλαση του «ιού του παρελθόντος», σταδιακά πολλά ευρωπαϊκά κράτη επιστρέφουν σε μία εθνικιστική αναπόληση και το μυθιστόρημα του Γκοσμποντίνοφ γίνεται πολιτικό σχόλιο.

«Όταν θυμάσαι, κρατάς το παρελθόν παράμερα. Σαν να έχεις ανάψει μια φωτιά μέσα σε ένα σκοτεινό δάσος. Γύρω παραμονεύουν δαίμονες και λύκοι, άγρια ζώα από το παρελθόν στενεύουν τον κύκλο, ακόμα όμως δεν τολμούν να περάσουν τα όρια. Η αλληγορία είναι απλή. Όταν καίει η φωτιά της μνήμης, ο κύριος είσαι εσύ. Όταν αρχίσει να σβήνει, το ουρλιαχτό θα αυξηθεί και τα θηρία θα πλησιάσουν όλο και πιο πολύ. Η αγέλη του παρελθόντος. Όσο λιγότερη η μνήμη, τόσο περισσότερο το παρελθόν.»